فراوانی عوارض دیررس چشمی، ریوی و پوستی ناشی از تماس با گاز خردل در مصدومان بمباران شیمیایی ساکن شهرستان سردشت در سال 1383

سابقه و هدف: این تحقیق با هدف تعیین فراوانی ضایعات دیررس چشمی، ریوی و پوستی ناشی از گاز خردل 17 سال بعد از بمباران شیمیایی شهرستان سردشت انجام گرفته است.مواد و روش ها: پژوهش به روش توصیفی بر روی 600 نفر از ساکنین شهرستان سردشت که در معرض تماس با خردل قرار گرفته بودند، انجام شد. معاینات کامل چشمی، ریوی و پوستی توسط متخصص چشم، فوق تخصص ریه و متخصص پوست انجام شد.یافته ها: از 600 نفر مورد بررسی، 50.3 درصد مذکر، 49.7 درصد مونث و در محدوده سنی 17-80 سال بودند. 83.2 درصد، متاهل و 16.8 درصد مجرد بودند. حدود 72.8 درصد سابقه مصرف داروی چشمی، 66.7 درصد داروهای ریوی، 61.8 درصد داروهای پوستی داشتند. 96.2 درصد دارای علایم اولیه چشمی، 80.7 درصد دارای علایم ریوی و 83.8 درصد دارای علایم پوستی بودند. 64.7 درصد سابقه بستری داشتند. 36.7 درصد دارای ضایعات خفیف چشمی، یک درصد دارای ضایعات متوسط چشمی، 45 درصد دارای ضایعات خفیف ریوی، 0.8 درصد دارای ضایعات متوسط ریوی، 31.3 درصد دارای ضایعات خفیف پوستی و 0.2 درصد دارای ضایعات متوسط پوستی بودند. هیچ یک ضایعه شدیدی نداشتند. شدت ضایعات خفیف ریوی بیش از چشمی و پوستی بود. شدت ضایعات متوسط چشمی بیش از ریوی و پوستی بود.نتیجه گیری: در کسانی که در مناطق آلوده به گاز خردل زندگی می کنند، احتمال عوارض دیررس چشمی، ریوی و پوستی وجود دارد. پیشنهاد می شود تحقیقات جامع تری در خصوص سایر عوارض در اعضای مختلف بدن مصدومان انجام شود.